Fałszowanie wina

Fałszowanie wina w przeszłości

Pierwsze działania oszustów związane z winem wywodzą się z czasów antycznych, ówcześni kupcy zaopatrywali się w słabe jakościowo wino , zmieniali na nich pieczęcie i sprzedawali jako wino znacznie lepszego gatunku. W latach trzydziestych XVII wieku najgłośniejszym skandalem było odkrycie, iż garstka producentów dodaje cukier do wina i podbarwia je sokiem z czarnego bzu. Na ich drodze stanął Markiz de Pombal – jeden z portugalskich ministrów i podjął decyzję o wycięciu wszystkich krzaków czarnego bzu w północnej Portugalii.

Czym jest fałszowanie wina?

Fałszowanie wina polega na dodawaniu do wina bazowego tańszych win, soków, substancji chemicznych i słodzących w celu osiągnięcia pożądanych efektów, jakimi są barwa i smak. Ogólnie rzecz ujmując rozcieńczanie wina wszelkimi „miksturami”, które nie pochodzą od winogron uważane jest jego fałszowanie. Proceder fałszowania win osiągnął swój szczyt u schyłku XIX stulecia, po inwazji mszycy, która w ciągu kilkunastu lat zniszczyła europejskie winnice. Właściciele winnic ruszyli z odsieczą na fałszerzy, ich protesty doprowadziły do ustanowienia prawnej ochrony przed fałszowaniem wina i sprzedaży jako wina napojów wytwarzanych na bazie przemysłowego spirytusu. Podjęte wówczas ustawy stanowią podwaliny dzisiejszego systemu apelacyjnego AOC.

A jak się rzecz ma obecnie?

W obecnych czasach podrabiane są przede wszystkim etykiety, butelki, korki opakowania zbiorcze – ogólnie mówiąc wszystko, co może sprawić, że podrzędne wino można będzie sprzedać jako jedno z najdroższych win świata.