Szczepy, które trzeba znać. Syrah

Szczepy, które trzeba znać. Syrah

O pochodzenie tego szczepu, znanego także jako Shiraz, spierają się ze sobą trzy teorie. Jedna mówi o tym, że jego ojczyzną jest Persja, a do Europy trafiło w XIV wieku z powracającymi z wypraw krzyżowych rycerzami. Kolejna twierdzi, że szczep jest francuski i powstał w Dolinie Rodanu. Włosi natomiast są przekonani, że Syrah wywodzi się z miejscowości Syrakuzy na Sycylii. Do dziś nie ustalono, która z tych wersji jest prawdziwa. Jedno jest pewne, szczep, o który walczy tyle państw, musi być wyjątkowy.

Uprawia się go w kilku miejscach na świecie, z czego francuska Dolina Rodanu ma ponad 50% światowych winnic Syrah. Powstają tam wina czyste i wzbogacane, ponieważ jest to szczep doskonały do kupażu – podnosi walory aromatyczne i kolorystyczne win.

W 1832 roku Syrah trafił do Australii, gdzie przyjął się wyjątkowo dobrze i jest najpopularniejszym szczepem w krainie kangurów. Warto jeszcze dodać, że kiedyś służył jedynie do tworzenia bazy pod pospolite wina musujące. Od lat 90. XX wieku wraca do łask. To właśnie przede wszystkim Australijczycy nazywają ten szczep Shiraz.

Zdecydowanie później, bo w 1971 roku winorośl dająca unikalny, pikantny smak winom, dotarła do Kalifornii. Uważa się, że to szczep, którego uprawa w tym miejscu świata rozwija się najbardziej dynamicznie.

Syrah trafił także do Włoch i najbardziej pokochały go Sycylia, Aosta i Toskania. Sycylijskie wina z tego szczepu są bardzo skoncentrowane. Chociaż nadają się do picia po dwóch, trzech latach od winobrania, Włosi z tamtego regionu produkują Syrah dojrzałe, długo starzone w dębowych beczkach. Mają one ziołowe aromaty, ale są lżejsze niż ich australijscy bracia. Region Aosta stawia na wina wysoko kwasowe, a Toskania skupia się na kupażach z innymi szczepami.

Zadziorny i pikantny Syrah jest szczepem bardzo delikatnym. Winorośl ma owoce o grubej, niemal czarnej skórce. Do osiągnięcia pełnej dojrzałości, grona potrzebują dużo ciepła i słońca, jednak by nie przegapić ich najlepszego aromatu i smaku, trzeba je w odpowiednim momencie zebrać. Shiraz bardzo lubi gleby łupkowe i świetnie rośnie w uprawach tarasowych na zboczach rzek.

Dają wina o bardzo intensywnym, ciemnoczerwonym kolorze, który nieraz wpada nawet w głęboki fiolet. Są mocno taniczne, garbnikowe, pełne w smaku, aż mięsiste. Te grona, które dojrzewają w cieplejszych klimatach, dają wino słodsze i dojrzalsze o zapachu owoców i czekolady. Te z chłodniejszych części świata, chociażby z Doliny Rodanu, mają aromaty korzenne i pieprzne.

W młodych winach nie brakuje aromatów czarnej porzeczki, wiśni, jagód, czarnego pieprzu, lukrecji, goździków, tymianku, liści laurowych, trawy, drzewa sandałowego i cedru. Świetnie więc komponują się z pizzą, makaronem – czołowymi potrawami kuchni śródziemnomorskiej oraz białym mięsem.

Postarzony Syrah zwykle jest mocno alkoholowy. Czuje się w nim piżmo, trufle, ziemię, kokosa, wanilię oraz pochodzące z dębowych beczek nuty dymu. Prawdziwy znawcy wina odnajdą w tym winie nie tylko aromaty świeżo palonej kawy, skóry czy asfaltu, ale nawet szkatułki po cygarach. Tak bogate smaki najlepiej uzupełnią potrawy z jagnięciny, kaczek, gęsi i intensywnej w smaku i zapachu dziczyzny.


Powiązane artykuły