Systemy klasyfikacji win

Systemy klasyfikacji win

Istniejące obecnie zasady, na podstawie których klasyfikowane są wina europejskie, powstawały w XX wieku, kiedy to tworzyć zaczęli je Francuzi, Włosi i Niemcy. Dziś każdy kraj na Starym Kontynencie ma ustanowione reguły, według których powinny być uprawiane winogrona przeznaczone na wino oraz zasady wedle których dane wino powinno się produkować.

Przeciwnicy systemu klasyfikacji win zarzucają, że ogranicza on wprowadzanie nowocześniejszych metod i jako przykład podają Stany Zjednoczone, gdzie wina są produkowane zazwyczaj bez takich regulacji.

Wszystkie minusy takiej klasyfikacji można sprowadzić do trzech argumentów – po pierwsze: wina, które klasyfikowane są jako jakościowe, niestety takie nie są; po drugie – opisy win wynikające z klasyfikacji bywają zbyt skomplikowane (tu jako przykład wskazać można etykiety niemieckich win); po trzecie – uznane zasady blokują kreatywność winemakerów.

Są również plusy istniejących klasyfikacji. Wino, wytworzone zgodnie z określonymi normami, będzie spełniało jej wymagania, głównie techniczne, a co za tym idzie, możemy być pewni jego jakości. Dzięki określeniu warunków powstawania wina – czyli metod produkcji, stosowania odpowiednich odmian winogron, w dużej mierze eliminuje się możliwość oszukania nas, konsumentów przez nieuczciwych producentów wina. Na plus liczy się również to, że systemy klasyfikacyjne ułatwiają zachowanie lokalnych tradycji winiarskich. Obrońcy podkreślają również, że to właśnie dzięki nim, to właśnie w Europie możemy cieszyć się tak wielką różnorodnością win. Podane na etykietach informacje, mimo, że początkowo mogą sprawiać wiele problemów z rozszyfrowaniem, tak naprawdę stanowią świetne źródło informacji.

Choć więc kwestia europejskiej klasyfikacji win nadal dzieli środowisko miłośników wina, a próba ostatecznej oceny zasadności ich istnienia jest trudna do sformułowania, pozostaje nam je po prostu zaakceptować i korzystać z informacji, które nam przekazują.


Powiązane artykuły